Honoring the Terrible Loss – One hundred years since the Ludlow Massacre

Why the Bloodiest Labor Battle in US History Matters Today

http://www.thenation.com/article/179144/why-bloodiest-labor-battle-us-history-matters-today

http://chronicle.com/.../on-the-centenary-of-the-ludlow.../

http://tokoskino.wordpress.com/2014/04/15/luddlow-massacre-λούης-τίκας-δεν-ξεχνάμε/

Learn more about the Ludlow massacre

http://www.du.edu/ludlow/index.html

Lena Hoff "Ο Νικόλας Κάλας και η πρόκληση του υπερρεαλισμού"

παντού και πάντα με άξονα την πολεμική

Ο Νικόλας Κάλας επιστρέφει στο προσκήνιο για να ξαναδιαβαστεί, χάρη στο βιβλίο της Lena Hoff που μελέτησε το ανέκδοτο αρχείο του στο Δανικό Ινστιτούτο της Αθήνας

Θεόδωρος Γρηγοριάδης

Ανατρεπτικός, πρωτοποριακός, προφητικός, πολιτικός ακτιβιστής, με διαφορετικές ταυτότητες και ονόματα, ο Νικόλας Κάλας, ένας Έλληνας εμιγκρέ, άφησε πίσω του ένα αρχείο που βρίσκεται πια σε ελληνικό έδαφος και από το οποίο προέκυψε η εξαιρετική μελέτη της Lena Hoff Ο Νικόλας Κάλας και η πρόκληση του υπερρεαλισμού(Lena Hoff, Nicolas Calas and the Challenge of Surrealism, Museum Tusculanum Press, 2014).

Για περισσότερα δέστε, http://teogrigoriadis.blogspot.gr/2014/04/lena-hoff.html

Remembering Louis Tikas and the Ludlow Massacre

‘Palikari,’ a Greek migrant’s story destined to echo in eternity

The documentary was filmed in a number of locations, including Oakland, California, Santa Fe, New Mexico and Chicago, Illinois. The filmmakers also visited a number of sites in Colorado, where the Ludlow Massacre took place. These included Denver, Fort Collins and Colorado Springs.

By Nick Malkoutzis
It could have been a scene from Orthodox Easter anywhere in Greece: Relatives, friends and co-workers gathering around the fire to roast lamb, share a drink and have a dance. This particular festive scene, though, is taken from a Colorado coal miners’ colony on April 20, 1914, at the height of the longest workers’ strike the USA had ever seen.

Within hours of the festivities, around 20 people lay dead after an onslaught by the Colorado National Guard. They included union leader Louis Tikas, a Greek immigrant, who was beaten and then shot in the back.

For decades Tikas’s exceptional story of fortitude only existed within the contours of broader accounts about the Ludlow Massacre. A century later, a documentary called “Palikari” made by two Greeks, director Nickos Ventouras and researcher Lambrini Thoma, seeks to build on the single account of Tikas’s journey from Cretan migrant to working man’s legend and create a comprehensive account of this gripping tale.

The idea for the project came in 2007 when Ventouras and Thoma were preparing to trace Jack Kerouac’s journey across the USA, as told in his classic book “On The Road,” for a magazine article. During the research, Thoma came across an article about Louis Tikas and the pair decided to stop off in Colorado to find out more.

“At the time, to get to see Tikas’s grave, we had to climb over a fence,” Thoma tells Kathimerini English Edition. “The cemetery wasn’t open, there wasn’t a sense of memory or that people may travel from afar to visit the place. It was a local matter. But we saw that it was still alive, people hadn’t forgotten the story and they were making an effort to keep it alive.”

After meeting with folk singer Frank Manning and Colorado’s poet laureate David Mason, Ventouras and Thoma were convinced that Tikas’s story needed to be told to as wide an audience as possible.

Pioneering work

Their work was cut out for them by Zeese Papanikolas, a Greek-American author who was the first to delve into Tikas’s past, elevating him from just a bit-part player in a cast of hundreds involved in the events in Ludlow to one of the main characters in this momentous event in American labor history. His 1991 book, “Buried Unsung,” transformed Tikas into a compelling historical figure, who left Greece as Ilias Spantidakis early in the 20th century and established himself as a mainstay of the Greek community in southern Colorado before leading a 14-month strike that pitted poorly paid and badly treated miners against the Colorado Fuel and Iron Company and chief mine owner John D. Rockefeller Jr.

“America knew the story of the Ludlow Massacre but only found out about Louis Tikas relatively recently,” says Thoma. “We owe this to Zeese Papanikolas, who in the pre-Internet age and starting with the memories of just two people created a seminal work of oral history. He dedicated many years of his life trying to uncover who Louis Tikas was. We all owe him a debt of gratitude for his work. He certainly made things much easier for us to make the documentary.” 

More, http://www.ekathimerini.com/4dcgi/_w_articles_wsite4_1_17/04/2014_539083

Modern Greek Studies Visual Teaching Resources – Rare document of Traditional Lamentation (open casket)

https://www.youtube.com/watch?v=TJxqC4fiqcM

Modern Greek Studies Visual Teaching Resources – The Wake Up Call: Political Graffiti in Times of Crisis

http://thewakeupcall.gr/

Greek American Radicals – The Untold Story (the entire documentary w/ english subtitles)

https://www.youtube.com/watch?v=W5v-CoXED9w&feature=em-upload_owner

Μαγικό Μανχάτταν, Χρήστος Τσιάμης

Του Γιώργου Βέη

«Η αλαζονεία αυτής της πόλης! Ακόμη και στη χειρότερη της κακομοιριά, στην τρέλα της την αχαλίνωτη, κοιτάει να σου βγει μια βαθμίδα καλύτερη».

(Από το βιβλίο, σελ. 69)

Πρόκειται για διπλό βιβλίο. Ποιήματα και πεζά εναλλάσσονται, χωρίς να διακόπτεται το εννοιολογικό νήμα. Η ενότητα του χώρου εξασφαλίζει, ως εκ των πραγμάτων, τη δημιουργική, σύμμετρη ανάπτυξη του χρόνου. Ο Χρήστος Τσιάμης, γεννημένος και μεγαλωμένος στην Πάτρα, φτάνει δεκαεφτάχρονος στη Νέα Υόρκη. Εκεί ζει κι εργάζεται έκτοτε, μια ακόμη εναργής ψηφίδα του μείζονος μωσαϊκού των εκατομμυρίων μεταναστών, οι οποίοι έγιναν προοδευτικά κι αυτοί γνήσια παιδιά της.

Στο βιβλίο αυτό, πέμπτο κατά σειρά, εμπεριέχονται αμιγώς αυτοβιογραφικά στοιχεία, ποιητικές καταθέσεις, λιλιπούτεια οιονεί δοκίμια και αποσπάσματα ενός ευρύτερου χρονικού, που ίσως κάποτε δημοσιεύσει ολοκληρωμένο ο συγγραφέας. Η όλη περιγραφή διακρίνεται για την αμεσότητά της, την αποστεωμένη, κυριολεκτική της γραφή και την αποκλειστική συνάφειά της με ποικίλες αξιομνημόνευτες εμπειρίες. Τα ποιήματα σχολιάζουν κατά κανόνα τα πεζά κομμάτια και αντιστρόφως. Έστω δείγματα τα εξής: «Στην πόλη που το πρωί τρώει τα παιδιά της / και τα ξερνάει αποβραδίς στα μπαρ της / να πιούν το γάλα της σαν δυναμίτη / κι ύστερα σον κόρφο της να τα κοιμίσει [...] στην πόλη αυτή παραφυλάει στη γωνία / η έκπληξη και παρακάτω η τόλμη γυμνή [...] Σκηνικό για αόμματους. Μήπως στρίψαμε λάθος;»

Εγκόλπιο πατριδογνωσίας...

http://www.bookpress.gr/kritikes/poiisi/tsiamis-magiko-manhattan

Δες επίσης,
http://www.oanagnostis.gr/μαγικό-μανχάταν/

From the Archive: “A Greek Author Travels to the Country of the New Myth”: The Voyage of Elias Venezis to America in 1949

Author: Natalia Vogeikoff-Brogan: This essay comprises the text of a talk that I presented in the Cotsen Hall auditorium of the American School of Classical Studies at Athens (ASCSA), April 9, 2013, at an evening devoted to novelist Elias Venezis, whose papers reside in the Archives of the Gennadius Library. The text was also published (in Greek ) in the “Athens Book Review,” in an issue dedicated to Venezis. Since my essay discusses two of Greece’s most important novelists’ impressions from their journeys to America, I thought that it also deserved to be published in English and be made available to an American audience (here, I must thank my friend and former colleague Stefanie Kennell for her wonderful translation). For half of my life I have studied and worked in a Greek-American environment; there interest lies in examining how foreigners (usually described as philhellenes) perceive(d) Greece, and it is rarely discussed, at least in the broader community of the American School, how Greeks experienced America at critical times, such as in the first decade following WW II. The two authors, Elias Venezis and Yiorgos Theotokas, traveled in America during the period of the Marshall plan and the beginning of the Cold War, just before strong anti-Americanism began developing in Greece. For both, the voyage to America was a journey to a mythical land — as implied by the title of this essay, which is drawn from the title of a talk (“Ένας Έλλην συγγραφεύς στη χώρα του νέου μύθου”) that Venezis delivered at the Greek American Cultural Institution in 1950, immediately after his return from America.

“The Thirties Generation” in 1963

For those who are not familiar with Modern Greek Literature, I should also add a few remarks about the so-called literary “Generation of the Thirties.” As commonly employed, this term describes a group (all male) of novelists, poets, and artists, who came of age in the 1930s. These men continued to be very productive and influential in the following three decades, to the point that a myth with regenerative power was built around them, one that still aspires and inspires (Leontis 2013). Nobel-prize laureate poets Yiorgos Seferis and Odysseus Elytis, novelists Angelos Terzakis, Stratis Myrivilis, Elias Venezis and Yiorgos Theotokas, are some of the most accomplished and distinguished “members” of the “Generation of the Thirties.” The personal papers of most of them have been deposited in the Gennadius Library of the American School.

Elias Venezis

 In 2009, at an event devoted to Yiorgos Theotokas and the republication of his Essay on America, I was introduced to Greek travel literature about America. Theotokas was among the first writers of the so-called “Generation of the Thirties” who visited America a few years after the end of World War II. While taking receipt of Elias Venezis’s personal papers in 2010, I came upon the manuscript of Land of America and then, in discussions with the author’s daughter, Anna Venezi Kosmetatou, I was made aware of the fact that Venezis was actually the first of the famous “Generation of the Thirties” to travel to the U.S., in 1949.

Except for Theotokas’ Essay on America (Δοκίμιο για την Αμερική), which had the good fortune to be re-published a few years ago, travel writing of this type is difficult or impossible to find on the shelves of Athenian bookstores. When I looked for Land of America at a well-known bookstore in downtown Athens, clerks told me that it was the first time they had heard that Venezis had written a book of this sort. Perhaps this is because, in the age of globalization, trips to America have lost some of the magic and myth that used to surround them. Already in the 1970s, as Vassilis Lambropoulos writes, “with the spread of cinema and even more the advent of television in Greece, travel writing is losing its primary function and sparkle. The public does not need the guidance of an eyewitness to get to know foreign countries.”

For more, http://nataliavogeikoff.com/

From the Archive: Jimmy Carter and the Greek Lobby (1977-1980)

Ο Κάρτερ, το ελληνικό λόμπι και η χαμένη μάχη του εμπάργκο

Στο φως το παρασκήνιο των σχέσεων των ΗΠΑ με Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο την περίοδο 1977-1980

Χάρης Καρανίκας  | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 07/04/2014 08:00 |

ΠΡΟΒΕΒΛΗΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΙΣ

2014 Best Skin Tighteners

An Unbiased Review List of The Top Performing Skin Tighteners In 2014

www.skincaresearch.com/FaceLifting

1

      

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Οι μεθοδικές πιέσεις και το δόλωμα 

Σημαντικά έγγραφα σχετικά με την άρση του εμπάργκο όπλων προς την Τουρκία και τις παρασκηνιακές μάχες που δόθηκαν ανάμεσα στην κυβέρνηση Κάρτερ και στο ελληνικό λόμπι στο Κογκρέσο και τη Γερουσία περιλαμβάνονται στα προσφάτως αποχαρακτηρισμένα αρχεία για τις σχέσεις των ΗΠΑ με Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο την περίοδο 1977-1980.

Εκείνη την περίοδο αμερικανοί αξιωματούχοι υποστήριζαν ότι το εμπάργκο, που είχε επιβληθεί επειδή χρησιμοποιήθηκαν αμερικανικά όπλα το 1974 με τον Αττίλα, οδηγούσε τις αμυντικές δυνάμεις της Τουρκίας σε κατάρρευση και ότι αυτό το γεγονός, με τη σειρά του, επηρέαζε ολόκληρη την δομή του ΝΑΤΟ. Ετσι, πίεζαν για την άρση του εμπάργκο και την επίτευξη συμφωνίας στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ ΗΠΑ - Τουρκίας.

Μέλη του Κογκρέσου, από την άλλη, που στήριζαν τη σύνδεση της διευθέτησης του ζητήματος της Κύπρου με το εμπάργκο υποστήριζαν ότι ο Κάρτερ, την εκλογή του οποίου είχαν υποδεχθεί με ενθουσιασμό η κυβέρνηση Καραμανλή στην Αθήνα και ο Μακάριος στη Λευκωσία, είχε αθετήσει τις προεκλογικές υποσχέσεις του περί συμβολής του στην επίλυση του Κυπριακού και την «εκδίωξη του Αττίλα».

Από τα αποχαρακτηρισμένα αρχεία φαίνεται ο τρόπος με τον οποίο ο πρόεδρος Κάρτερ σε συνεργασία με το στενό επιτελείο του και τις μεθόδους λόμπι του Λευκού Οίκου δρομολόγησαν την άρση του εμπάργκο όπλων στην Τουρκία το 1978. Εκείνο το καλοκαίρι, παρά τις αντιδράσεις των ελληνοαμερικανών πολιτικών που είχαν καταστεί σαφείς από τις πρώτες διερευνητικές επαφές στις αρχές του 1977, το Κογκρέσο υπερψήφισε την άρση έτσι ώστε να βελτιωθούν οι ραγδαίως επιδεινούμενες σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ - Τουρκίας υπό την πίεση των κινδύνων για τη βιωσιμότητα του ΝΑΤΟ. Εκείνη την περίοδο η Ελλάδα βρισκόταν εκτός του στρατιωτικού σκέλους της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας και προσπαθούσε να ορθοποδήσει έπειτα από την επταετία της δικτατορίας.

Οι στενοί συνεργάτες του Κάρτερ, από τον επικεφαλής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας Ζμπίγκνιου «Ζμπιγκ» Μπρεζίνσκι έως τον υπουργό Εξωτερικών Σάιρους Βανς και τον ειδικό απεσταλμένο του προέδρου σε Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο, ανάμεσα σε άλλα, συμφωνούσαν και στο εξής: λέγοντας Greek Lobby όλοι τους καταλάβαιναν ότι μιλούσαν για τον ελληνοαμερικανό γερουσιαστή Πολ Σαρμπάνη και τον βουλευτή Τζον Μπραδήμα.

Οι δυο τους ήταν από τους πλέον συχνά αναφερόμενους στις συνεδριάσεις επί συνεδριάσεων που γίνονταν στο πλαίσιο της χάραξης στρατηγικής για την άρση του εμπάργκο όπλων και τις μελλοντικές πωλήσεις όπλων και στρατιωτικής βοήθειας προς την Τουρκία. Και οι δυο τους αντιμετωπίζονταν ως εμπόδια στα σχέδια του Κάρτερ που είχαν αρχίσει να καταστρώνονται τουλάχιστον έναν χρόνο πριν από την ψήφιση της άρσης στο αμερικανικό Κογκρέσο.
Ηδη από τις αρχές Μαρτίου 1977 ο Σαρμπάνης σε συζήτησή του με τον υπουργό Εξωτερικών Σάιρους Βανς φαίνεται να τονίζει ότι θεωρεί το συνολικό ποσό στρατιωτικής βοήθειας που συζητιόταν να διατεθεί στην Τουρκία υπερβολικά υψηλό - τότε υπολογιζόταν σε περίπου 1 δισ. δολάρια - συγκριτικά με την πρόοδο και τη συνεισφορά των Τούρκων για την επίλυση του Κυπριακού. Και ζήτησε από τον υπουργό να μειώσει σημαντικά το ποσό.

Εναν μήνα αργότερα στα σχέδια της κυβέρνησης Κάρτερ, εκτός από την αύξηση της στρατιωτικής βοήθειας προς την Τουρκία, συμπεριελήφθη επίσης να δοθεί πράσινο φως για την προμήθεια πολεμικών αεροσκαφών F-4, υπό την ομπρέλα προτάσεων που είχαν διατυπωθεί από το ΝΑΤΟ. Τότε φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι άνθρωποι του Κάρτερ θεωρούσαν τους Ελληνοαμερικανούς εντελώς απέναντί τους. «Περιμένουμε ότι το Greek Lobby στο Κογκρέσο θα εναντιωθεί σε κάθε βοήθεια προς την Τουρκία» αναφέρεται σε πρακτικά συζητήσεων. Μάλιστα, ο γερουσιαστής και ο βουλευτής θεωρούσαν ότι η προτεινόμενη εξαίρεση των F-4 από το εμπάργκο όπλων αντιστοιχούσε σε τριπλασιασμό του ποσού των 175 εκατ. δολαρίων που προτεινόταν ως στρατιωτική βοήθεια εκείνο το έτος.

Επειτα από πολλούς μήνες πιέσεων από τον Λευκό Οίκο, από το υπουργείο Εξωτερικών και από υψηλόβαθμα στελέχη του υπουργείου Αμυνας των ΗΠΑ το Κογκρέσσο συμφώνησε υπέρ της Τουρκίας. Η Γερουσία στις 25 Ιουλίου 1978 υπερψήφισε, με 57 ψήφους έναντι 42, την άρση του εμπάργκο και ενέκρινε το ποσό των 2,8 δισ. δολαρίων για πωλήσεις ξένων όπλων. Ανάμεσα σε άλλα, περιελήφθη και ένας όρος: κάθε δύο μήνες ο πρόεδρος των ΗΠΑ να ενημερώνει με αναφορά το Κογκρέσο όσον αφορά την πρόοδο των διαπραγματεύσεων για την Κύπρο...

http://www.tanea.gr/news/politics/article/5106171/o-karter-to-ellhniko-lompi-kai-h-xamenh-maxh-toy-empargko/