Wednesday, September 28, 2011

Ιστορία Μετανάστευσης



olaxidyo-x2.blogspot.com/2011/09/blog-post_20.html

Η ευεργεσία στον τόπο καταγωγής, η προσωπική επίδειξη πλούτου, η διακαής επιθυμία αλλά και διαρκώς αναβαλλόμενη απόφαση για επαναπατρισμό αποτελούν μοτίβα της μεταναστευτικής αφήγησης, η συχνότητα των οποίων δεν πρέπει να μας τυφλώνει στις ιδιαιτερότητες των ανθρώπινων δραμάτων που εκτυλίχθηκαν γύρω τους. 


Το δράμα στην ιστορία που μοιράζεται ο olaxidyo είναι ότι η υποκειμενικότητα του μετανάστη ενίοτε παραμένει στο παρασκήνιο, μια θαμπή σκιά, ένας άγνωστος χ παραχωνιασμένος στα ενδόμυχα της ψυχής, και την οποία αμετάκλητα σφραγίζει ο θάνατος. 


Δεδομένης της έλλειξης ημερολογίων, επιστολών, ή άλλων μαρτυριών και καταθέσεων, ο ιστορικός καλείται να ανασκαλέψει την βαλίτσα που παρέδωσε ο αποθανών, ένα αρχείο material culture, και αφού απαριθμήσει ένα ένα τα ευρήματα, να αναζητήσει ίχνη υποκειμενικότητας στη πολιτιστική βιογραφία των πραγμάτων.

    

Thursday, September 15, 2011

Το ¨Διπλό Βλέμμα" του Μετανάστη


«ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΥΤΟ
εμπλούτισε τη ζωή μου. Αισθάνομαι ότι τα κατάφερα. Νομίζω ότι από παιδί απέκτησα ένα “διπλό βλέμμα”. Είναι το “χάρισμα” αυτού που βρίσκεται σε υποδεέστερη θέση. Εκείνος που είναι κυρίαρχος, συνήθως, βλέπει τα πράγματα μόνο με το δικό του βλέμμα. Εάν όμως δεν είσαι κυρίαρχος βλέπεις και τις δύο προοπτικές. Τη δική σου και του κυρίαρχου. Στα παιδικά μου χρόνια μπορεί να ήταν η διαφορά ανάμεσα στις αξίες που κυριαρχούσαν επίσημα και στις αξίες που ίσχυαν στο σπίτι. Αυτό το “διπλό βλέμμα” σε βοηθά για να επιβιώσεις, κυρίως ηθικά, όταν οι άλλοι σε εξευτελίζουν... Τι σημαίνει για μένα να είσαι μετανάστης; Να έχεις το θάρρος να γελάς ακόμα και με τη δυστυχία σου. Μερικές φορές τυχαίνει να βρεθούμε μετανάστες από διάφορες χώρες και αφηγούμαστε τις ιστορίες μας. Διπλωνόμαστε από τα γέλια καθώς οι σουηδοί φίλοι μας μάς κοιτάνε σαν εξωγήινους. Δεν καταλαβαίνουν πώς μπορούμε να γελάμε με τόσο τραγικά περιστατικά. Αλλά αν δεν είχαμε το χιούμορ θα είχαμε καταλήξει στο τρελοκομείο. Και μερικοί είναι ήδη εκεί... Υστερα από είκοσι χρόνια με τη σφραγίδα του μετανάστη στο κούτελο έχω αποκτήσει μια δεύτερη συνείδηση που είναι πιο ευαίσθητη και πιο σημαντική από την ελληνική μου ταυτότητα.»

Απόσπασμα από την συνέντευξη της Εύας Αυγερινού στον Γκαζμέντ Καπλάνι, δέστε www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4585974

Wednesday, September 14, 2011


Το περιοδικό Πλανόδιον
παρουσιάζει το αφιέρωμα
"Δέκα Χρόνια Μετά"

Τρία μπονζάι
"ἀπὸ τρεῖς Ἕλληνες συγγραφεῖς
Τρεῖς διαφορετικὲς ματιές"
γιὰ τὴν


1) Ίωάννα Καρατζαφέρη - Ή Ενδεκάτη


2) Αλέξανδρος Βαναργιώτης - 11-9-2001


Monday, September 12, 2011

The Greek Crisis and the Diaspora





Thursday, September 8, 2011

Θόδωρος Γρηγοριάδης - Ποιήματα για την Ορεστιάδα



ΟΡΕΣΤΙΑΣ


«Η πόλις διαθέτει:
Τετράγωνα σπίτια,
οικοδομικά τετράγωνα, στενόμακρους δρόμους,
στενά σύνορα, κρυφά περάσματα». *

Μου λες μια καλημέρα, μου κόβεις
τα δένδρα, μου κόβεις τη θέα,
ένα ποτό και κλείνει η πιάτσα.

Θα πιάσει ομίχλη, θα πιάσει
βάρος στη ψυχή μου, θα πιάσει
πάλι η αστυνομία κάποιους
λαθρέμπορους.

* από διαφημιστική μπροσούρα


ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ

Μένω ψηλά,
στον τέταρτο μένω
εκεί θα προσμένω το τέλος μου.
Βλέποντας μόνον το τρίτο κανάλι
TV Τουρκία.

Ζεκί Μουρέν, απ’τα παράλια,
ψηφιακά περιπλανιέται η εικόνα σου
στη Ρουμελία.


[Για ποιήματα του Γρηγοριάδη και για άλλους τόπους το Έβρου, καθώς και για την Αδριανούπολη (όπως την ακούγαμε την πόλη από τους πρόσφυγες γονείς μας, δες theodorosgrigoriadis.blogspot.com/search/label/Συλλογή%20δεύτερη]

Wednesday, September 7, 2011

"In Immigrant Areas, a Culture Clash Over Gay Marriage"


NYT article about NYC immigrants and the clash over gay marriage (www.nytimes.com/2011/09/08/nyregion/gay-marriages-frowned-on-by-some-immigrant-groups.html?_r=1&hp)

Here is the passage pertinent to Turkish Americans and Greek America:

"Sunnyside has been transformed in recent decades, first by immigration, and more recently by urban professionals priced out of Manhattan. As in some other parts of the city, same-sex marriage has laid bare the clash between the social conservatism of many immigrants and the values of the often wealthier and more liberal newcomers to the neighborhood.

Many immigrants in Sunnyside are Muslims from Turkey, where the military, the guardian of the country’s secular state, regards homosexuality as a disorder. On a recent day on 46th Street, a group of men hunched over Turkish newspapers next to a mosque in a part of the neighborhood that includes kebab shops, a Jewish community center, a Romanian restaurant and a Russian hairdresser.

Aliihsan Simcek, 63, a former police officer from Ankara, said many Turks in New York opposed same-sex marriage because Islam regards homosexuality as a sin. “Here in America, everything is possible,” he said. “I am not against gays, just gay marriage. I don’t want to see two guys kissing or two men adopting a child. I’ll never go to this Molly Blooms. What they do behind four walls is their business.”

Dean Sirigos, 50, a Greek-American writer for The National Herald, a Greek newspaper based in Long Island City, Queens, said that among the 450,000 Greek-Americans in the New York metropolitan region, the debate over same-sex marriage had created a culture clash and a generational divide. Even the younger people, reared on Internet dating and MTV, are struggling to reconcile secular values absorbed in America with the teachings of the Greek Orthodox Church, which opposes same-sex marriage.

In a National Herald poll late last month, about 1,000 Greek-Americans were asked, “Do you approve of gay marriage?” Eighty-six percent of the respondents said no.

“Many in the Greek community are conservative and traditional, and marriage is viewed as a sacrament of the church, not as a civil right,” Mr. Sirigos said.

In Flushing, Queens, one of New York’s most polyglot neighborhoods, with one of the largest Asian communities in the country, opponents of same-sex marriage said they had felt sidelined during the debate over it."


Γιώργος Παυλόπουλος "Γράμματα από την Αμερική"




Thursday, September 1, 2011